ПЯТНИЦА АДАМ ФЕДОРОВИЧ

(12.07.1914-09.12.1996)

С 1941 по 1943 год находился в партизанском отряде имени Сталина в Черниговской области. Был разведчиком. Принимал участие в боях за освобождение Ковеля, Люблина, Варшавы. В 1945 г. освобождал немецкие города, а затем и Берлин.

Награды: медаль «За взятие Берлина», Орден Отечественной войны 2 степени, благодарность за ратный труд в борьбе за свободу и независимость нашей Родины.

ЕРМАКОВИЧ ФЁДОР АФАНАСЬЕВИЧ

(19.05.1911-21.02.1991)

В 1941 г. воевал в 247 дивизии Белорусского фронта в 916 части в Люблине. На фронте был минометчиком. Бои велись у реки Висла, Одер, у города Лебусе. Был тяжело ранен, находился в госпитале г.Познань.

Награды: медаль «За отвагу», медаль «За победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», Орден Отечественной войны 1 степени, медаль «20 лет Победы в Великой Отечественной войне», медаль «25 лет Победы в Великой Отечественной войне», медаль «30 лет Победы в Великой Отечественной войне».

КНЫРЕВИЧ ФИЛИПП ФИЛИППОВИЧ

(1904-21.01.1991)

Воевал на первом Белорусском фронте. Рядовой. Был первым номером станкового пулемета. Штурмовал и освобождал город Варшаву. Участвовал в боях за освобождение Берлина. При уничтожении фашистских группировок в городе Берлин взял в плен 42 немецких захватчика.

Награды: Орден Славы 3 степени, Орден Отечественной войны 2 степени, медаль «За освобождение Варшавы», медаль «За взятие Берлина», медали «За Победу над фашистской Германией», «20 лет Победы в Великой Отечественной войне», «25 лет Победы в Великой Отечественной войне», «30 лет Победы в Великой Отечественной войне», «50 лет Вооруженных сил СССР», «60 лет Вооруженных сил СССР».

ЕМЕЛЬЯНОВИЧ ДАНИИЛ МИХАЙЛОВИЧ

(24.12.1923-07.05.2000)

С 1943 г. был в партизанском отряде, в 1944 г. пошел на фронт, воевал на 1, 2, 3 Прибалтийском фронте, затем попал в 215 запасной полк с июля по август, в стрелковом полку – с августа по апрель 1944 г. был переведен сперва в 892 гвардейский полк, затем в артиллерийский. С 18 января по 20 марта 1945 г. принимал участие в боях за освобождение городов Сохачёв, Скреневище, Лович, Хоэнзальц, Александров, Агренау, Люблин, Альтдаим, Шепланке, Лукотица, Крейца, Вольденберг, Дрезден, Штадгарт.

Награды: Орден Отечественной войны 1 степени, медали «За отвагу», «За освобождение Варшавы», «За взятие Берлина», «За победу над Берлином», «20 лет Победы в Великой Отечественной войне», «25 лет Победы в Великой Отечественной войне», «30 лет Победы в Великой Отечественной войне».

ПЯТНИЦА ФЁДОР ТИМОФЕЕВИЧ

(21.01.1901-27.04.1993)

В период Великой Отечественной войны ушел добровольцем на фронт. Воевал на Первом Белорусском фронте. 14 января 1945 года принимал участие в наступлении против фашистских захватчиков на реке Одер. Воевал за освобождение Варшавы, Берлина.

Награды: Орден Отечественной войны 2 степени, медали «За взятие Берлина», «За освобождение Варшавы», «За Победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «20 лет Победы в Великой Отечественной войне», «25 лет Победы в Великой Отечественной войне», «30 лет Победы в Великой Отечественной войне», «50 лет Вооруженных сил СССР», «60 лет Вооруженных сил СССР».

ЮРЦЕВИЧ МАКСИМ ТИМОФЕЕВИЧ

(02.09.1919-13.05.1992)

21 октября 1940 г. был призван на службу в ряды Красной Армии. Служил в г.Кировобаде 157 полка кавалерийской части. В период Великой Отечественной войны принял участие в освобождении Киева. С 1944 года служил в 125 гвардейском отдельном батальоне, где вместе с товарищем разминировали Прагу. Участвовал в освобождении городов Гданьск, Калининград, Восточной Померании (80 км. от Берлина).

Награды: Орден Отечественной войны 2 степени, Орден Славы 3 степени, Орден Красной Звезды, медали «За боевые заслуги», «За Победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «20 лет Победы в Великой Отечественной войне», «25 лет Победы в Великой Отечественной войне», «30 лет Победы в Великой Отечественной войне», «50 лет Вооруженных сил СССР», «60 лет Вооруженных сил СССР».

КОНОНОВИЧ ИВАН СТЕПАНОВИЧ

(23.02.1924-31.01.2011)

С 1941 года участвовал в партизанском движении. Был партизанским связным. В 1944 году был призван в армию и отправлен на фронт, где воевал в 920 стрелковом полку 247 стрелковой дивизии на 1 Белорусском фронте. 13 марта 1945 г. участвовал в прорыве гитлеровского окружения на Радомском направлении, а 26 апреля 1945 г. – в прорыве плацдарма на Берлин. Принимал участие в освобождении Варшавы.

Награды: Орден Красной Звезды, медаль «За отвагу», медали «За освобождение Варшавы», «За взятие Берлина», «За Победу над Германией в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.», «20 лет Победы в Великой Отечественной войне», «25 лет Победы в Великой Отечественной войне», «30 лет Победы в Великой Отечественной войне», «50 лет Вооруженных сил СССР», «60 лет Вооруженных сил СССР».

 

РОМАНОВИЧ ДМИТРИЙ АФАНАСЬЕВИЧ

 

Из воспоминаний

«Я был призван в армию на второй день войны, 23 июня 1941 года, в Кузодеевском районе Кемеровской области. Я служил огнеметчиком в 420-м стрелковом полку. Полк был сформирован в Кандалакии, а затем послан на финскую границу. Здесь я непосредственно принимал участие в трех боях. Затем полк был переведен на запад. Под Калининградом я получил осколочное ранение в грудь. Лечился в госпитале в Каунасе. Ранен был в январе 1945 года. После госпиталя вернулся в строй. Закончил войну в Германии вскоре после возвращения на фронт. Имею награды. В Восточной Пруссии за взятие «языка» был награжден Орденом Славы 3 степени».

Дмитрий Афанасьевич награжден медалями: «За Победу над Германией», «25 лет Победы в Великой Отечественной войне», «30 лет Победы в Великой Отечественной войне», «50 лет Вооруженных сил СССР», «60 лет Вооруженных сил СССР».

 

ЧИКУН ИВАН ВАСИЛЬЕВИЧ

 

Родился в 1906 году в деревне Любачин в крестьянской семье. Детство прошло в тяжелых условиях. В 1923 году остался сиротой. В 1926 году женился. Имел в семье четверо детей. Младший сын погиб в Отечественную войну. На фронт был призван в г.Канотопе. Участвовал в освобождении городов: Киева, Львова, Ченстахова. Освобождал Чехословакию, Венгрию. В декабре 1945 года из Венгрии вернулся домой. Работал в колхозе. С 1961 года на пенсии. Награжден Орденом Отечественной войны 2 степени.

 

РОМАНОВИЧ МИХАИЛ ДМИТРИЕВИЧ

 

Из воспоминаний

«В июне 1942 года я был угнан немцами из деревни Любачин в Германию. Находился в Померании 3 года. Сразу был мобилизован в армию. Принимал участие в форсировании реки Одер. Наша часть с боями дошла до Берлина. Непосредственно участие в штурме города не принимал. В 1946 году 9 мая принимал участие в параде наций. Парад проходил в Берлине у Бранденбургских ворот. Принимали участие наши войска, войска союзных государств. Принимал парад маршал Жуков и маршалы союзных войск. Маршал Жуков поздравил всех с годовщиной Великой Победы. Я служил в учебном батальоне помощником командира взвода. Демобилизован в 1946 году в звании старшего сержанта».

 

 

 

ЕМЕЛЬЯНОВИЧ ВАСИЛИЙ ЯКОВЛЕВИЧ

 

Из воспоминаний

«Я вступил в партизанский отряд имени Кирова в 1943 году. Командир отряда Швецов. Наш отряд располагался на территории Лунинецкого района, 94 квартал Соплева. Когда в отряде сформировалось много сил, его расформировали на три: Сталинский, Калининский и «За Родину». Командиром нашего отряда был Калитанов Михаил. В 1943 году на нашей территории была блокада. Сталинский отряд остался у Соплева, Калининский – направлен под Добрую Волю. Наш отряд был направлен за Барановичскую железную дорогу, там мы расположились между д.Богдановка и д.Плотница. Отряд насчитывал около 80 человек. Был дан приказ вести рельсовую войну на железной дороге Барановичи-Пинск. Я был разведчиком, мой участок был на станции Мальковичи. Основной моей задачей было узнать движение боевых эшелонов, количество боевой силы, время и направление движения. Неоднократно выходили ночью на эту железную дорогу и взрывали мосты, делали засады на дорогах. В апреле 1944 года в Мальковичах нашим отрядом был разбит немецкий гарнизон, взорван склад с боеприпасами. В июне 1944 эти места были освобождены Красной Армией. Я был направлен в войска КГБ. Сформировали полк в Пинском районе и направили нас на уничтожение полицаев, дезертиров, власовцев в Ровенскую область (Украина). В 1945 году меня назначили в пограничный отряд в Прибалтику, где я служил до 1950 года. Потом стал работать в колхозе «Социализм».

Василий Яковлевич награжден Орденом Отечественной войны 2 степени.

 

МАКОЕД НИКОЛАЙ ФЕДОРОВИЧ

 

Из воспоминаний

«Давно окончилась война. 35 лет на нашей земле нет войны. 35 лет всходит и заходит мирное солнце, но война никогда не забудется, особенно для нас, для тех, кто прошел эту войну и видел то горе, то несчастье, которое она принесла нашему народу. Вот и я с болью вспоминаю о своем фронтовом пути. Я своими глазами видел, как погибали наши солдаты. Но как они мужественно защищали свою Родину! Они сражались за светлое будущее последующих поколений.

Война меня застала в родной деревне Озерница. В это время я был депутатом сельского совета. Меня призвали в армию, когда мне было 37 лет. Отправили на фронт. Служил в 65 полку сапером. Участвовал в боях на реке Неман, в городе Молодечно. Несколько раз был в разведке. В 1945 году попал в Минск, в больницу. После больницы вернулся домой и работал в колхозе».

раскрыть » / « свернуть

... ні адно імя воіна, партызана, падпольшчыка,
ні адно імя жанчыны або дзіцяці,
якія сталі ахвярай фашызму,
не павінна быць абыдзена, прапушчана або  забыта... 

Адкрыццё помніка воінам-аднавяскоўцам,
загінуўшым у гады Вялікай Айчыннай вайны.
в. Любачын, 1970 год

Воіны-землякі, якія загінулі ці прапалі без вестак на франтах Вялікай Айчыннай вайны:

Вёска Любачын

Бань Іван Сяргеевіч, н. у 1920, радавы, стралок, прапаў без вестак у кастрычніку 1941.

Грудзько Іван Пятровіч, н. у 1913, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Грышкевіч Апанас Данілавіч, н. у 1925, радавы, стралок, загінуў 14.03.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Грышкевіч Іван Маркавіч, н. у 1922, гв. радавы 215 гв. сп 77 гв. сд, загінуў 3.02.1945 на р. Одэр (Германія).

Грышкевіч Фёдар Рыгоравіч, н. у 1909, стралок 1083 сп 312 сд, загінуў 4.10.1944, пахаваны ў в. Соснуў Радамскага павета (Польшча).

Данілоўскі Мікалай Канстанцінавіч, н. у 1918, радавы, стралок 242 сп 104 сд, прапаў без вестак 31.07.1941.

Дубініч Міхаіл Сцяпанавіч, н. у 1902, радавы, стралок 608 сп 146 сд, загінуў 14.01.1945, пахаваны ў п. Рагожэн, р-н Глабануў (Польшча).

Дубініч Міхаіл Фёдаравіч, н. у 1919, у Чырвонай Арміі з 1940, радавы, стралок, прапаў без вестак у верасні 1944.

Дэйлід Лявонцій Канстанцінавіч, н. у 1924, партызан атрада імя Сталіна брыгады імя Кірава, у Чырвонай Арміі з ліпеня 1944, радавы, стралок 215 азп 61 арміі, загінуў 25.11.1944, пахаваны ў Кулдзігскім р-не (Латвія).

Захаркевіч Піліп Міхайлавіч, радавы, ездавы, прапаў без вестак 9.07.1941.

Емельяновіч Якаў Барысавіч, радавы, стралок, памёр ад ран 7.02.1945, пахаваны ў г. Штэнберг (Германія).

Калошыц Васіль Пракопавіч, н. у 1910, радавы, стралок, загінуў 2.05.1945.

Кішкевіч Іван Іванавіч, радавы, стралок, памёр ад ран 21.02.1945, пахаваны ў г. Носценбург (Германія).

Кішкевіч Цімафей Аляксандравіч, н. у 1907, радавы, стралок, памёр ад ран 11.03.1945.

Кішкевіч Цімафей Аляксеевіч, радавы, стралок, памёр 13.03.1945, пахаваны ў в. Клайн Посцін.

Кузняцоў Іван Паўлавіч, н. у 1905, прызваны Омскім РВК, мал. лейтэнант, кам. узвода 16 сд, загінуў 9.03.1945, пахаваны ў в. Альт-Дрэвіц г. Кюстрым (Германія).

Кузьміч Васіль Яфімавіч, н. у 1907, радавы, стралок 597 сп 207 сд, загінуў 10.03.1945, пахаваны ў в. Пустхаў Карніцкага р-на (Германія).

Кузьміч Іван Яфімавіч, н. у 1917, радавы, стралок 297 сп 184 сд, загінуў 8.04.1945, пахаваны ў с. Пераслаўскае Зеленаградскага р-на Калінінградскай вобл. (Расія).

Кузьміч Мікалай Якаўлевіч, н. у 1912, радавы, стралок, загінуў 17.04.1945, пахаваны ў г. Дуброўна.

Кузьміч Міхаіл Якаўлевіч, н. у 1912, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Кузьміч Раман Апанасавіч, н. у 1913, радавы, стралок, прапаў без вестак у верасні 1944.

Куртасевіч Сцяпан Іванавіч, н. у 1908, радавы, падносчык, памёр ад ран 2.05.1945, пахаваны ў г. Кюстрын (Германія).

Ліхтар Васіль Цімафеевіч, радавы, стралок 29 сп 38 сд, загінуў 8.10.1944, пахаваны ў в. Бідэрын Рыжскага р-на (Латвія).

Ліхтар Сцяпан Мацвеевіч, н. у 1915, радавы, стралок, загінуў 26.04.1945, пахаваны ў г. Берлін (Германія).

Лукашэвіч Міхаіл Андрэевіч, гв. радавы, стралок 141 гв. сп, загінуў 25.01.1945, пахаваны на Прыекульскіх брацкіх ваенных могілках г. Ліепая (Латвія).

Макаед Антон Сцяпанавіч, н. у 1923, радавы, стралок, загінуў 4.04.1945, пахаваны ў г. Лебус ( Германія).

Поух Якаў Васільевіч, н. у 1916, прызваны Ленінскім РВК, радавы, стралок, прапаў без вестак у 1945.

Рала Казімір Адамавіч, н. у 1925, радавы, стралок, загінуў 14.05.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Рала Мікалай Адамавіч, н. у 1918, у Чырвонай Арміі з 1940, радавы, стралок 641 сп 165 сд, лёс невядомы.

Рамановіч Антон Герасімавіч, н. у 1905, радавы, стралок 384 сп 157 сд, загінуў 11.03.1945, пахаваны ў в. Бэргкірт ля г. Рацібор.

Рамановіч Сцяпан Васільевіч, н. у 1916, радавы, стралок, загінуў 5.03.1945, пахаваны ў п. Пцына (Польшча).

Рамановіч Фёдар Андрзевіч, н. у 1909, радавы, стралок, загінуў 25.07.1944, пахаваны каля возера Ела-Ламкі (Карэлія).

Рудкоўскі Баляслаў Іванавіч, салдат Войска Польскага, загінуў 19.02.1945, пахаваны ў г. Мерышч.

Содзька Дзмітрый Васільевіч, н. у 1907, радавы, стралок 1216 сп 346 сд, загінуў 19.02.1945, пахаваны ў в. Гутэдорф.

Сыцэвіч Васіль Фёдаравіч, н. у 1923, радавы, стралок 120 сп 69 сд, загінуў 24.04.1945, пахаваны ў н. п. Шымесдорф (Германія).

Сыцэвіч Іван Андрэевіч, н. у 1923, радавы, стралок, загінуў 3.02.1945, пахаваны ў н. п. Кунцнэдорф (Германія).

Сыцэвіч Іван Кірылавіч, н. у 1922, радавы, стралок, памёр ад ран 15.12.1944.

Сыцэвіч Пётр Нічыпаравіч, н. у 1921, радавы, стралок, прапаў без вестак у лютым 1945.

Сыцэвіч Пётр Фёдаравіч, радавы, стралок 168 сп 70 сд, загінуў 1.10.1944, пахаваны ў г. Рыга (Латвія).

Сыцэвіч Фёдар Рыгоравіч, радавы, павозачны, прапаў без вестак.

Сыцэвіч Юсцін Пятровіч, радавы, стралок, загінуў 3.02.1945, пахаваны ў м. Швейцін акругі Брандэнбург (Германія).

Сыцэвіч Якаў Нічыпаравіч, н. у 1910, радавы, стралок, прапаў без вестак 6.05.1945.

Тарасеня Сямён Міхайлавіч, н. у 1912, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Татарыновіч Іван Васільевіч, н. у 1923, радавы, стралок, загінуў 9.10.1944, пахаваны ў в. Саласпілс г. Рыга (Латвія).

Шэўчык Аляксандр Іванавіч, н. у 1910, радавы, стралок, загінуў 23.04.1945, пахаваны ў г. Берлін (Германія).

Юрцэвіч Антон Піліпавіч, н. у 1924, радавы, стралок, прапаў без вестак у маі 1945.

Юрцэвіч Трафім Піліпавіч, н. у 1921, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Вёска Азярніца

Бабковіч Андрэй Іванавіч, н. у 1908, радавы, стралок 665 сп 216 сд, загінуў 7.04.1945, пахаваны ў Ленінградскім р-не Калінінградскай вобл. (Расія).

Бабковіч Іван Антонавіч, н. у 1906, радавы, стралок 579 сп 207 сд, загінуў 10.03.1945, пахаваны ў в. Пустхоў р-н г. Карніц (Германія).

Баранаў Аляксей Іванавіч, радавы, стралок, загінуў 14.01.1945, пахаваны ў в. Фолькуў Кажамякскага павета (Польшча).

Бярозка Васіль Васільевіч, н. у 1926, радавы, стралок, памёр ад ран 9.02.1945, пахаваны ў р-не г. Будапешт (Венгрыя).

Бярозка Іван Ігнатавіч, н. у 1910, радавы, стралок 449 сп 265 сд, загінуў 13.01.1945, пахаваны ў в. Заветы Несцераўскага р-на Калінінградскай вобл. (Расія).

Бярозка Іван Кузьміч, н. у 1924, мал. сяржант, кам. аддзялення 916 сп 247 сд, загінуў 14.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Бярозка Іван ІІаўлавіч, н. у 1924, радавы, стралок, загінуў 28.11.1944, пахаваны ў г. Гняздкуў Пулаўскага павета Люблінскага в-ва (Польшча).

Бярозка Іван Сцяпанавіч, н. у 1910, радавы, стралок, прапаў без вестак у маі 1945.

Бярозка Пётр Харытонавіч, н. у 1911, радавы, стралок 920 сп 247 сд, загінуў 13.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Грудзько Пётр Апанасавіч, н. у 1924, радавы, стралок 231 сп 40 сд, загінуў 11.10.1944, пахаваны ў в. Рапажы г. Рыга (Латвія).

Грычык Канстанцін Міхайлавіч, н. у 1926, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Грышкевіч Апанас Данілавіч, н. у 1924, радавы, стралок, загінуў 14.03.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Грышкевіч Сцяпан Якаўлевіч, н. у 1928, радавы, стралок, загінуў 18.04.1945, пахаваны ў в. Олдрцехаў (Германія).

Емельяновіч Аляксей Максімавіч, н. у 1902, радавы, стралок 297 сп 207 сд, памёр ад ран 7.02.1945, пахаваны ў г. Познань (Польшча).

Емельяновіч Аляксей Міхайлавіч, н. у 1900, радавы, стралок, прапаў без вестак у снежні 1944.

Емельяновіч Емяльян Ігнатавіч, н. у 1904, радавы, стралок 11 ап, памёр ад ран 27.11.1944, пахаваны ў г. Канатоп Сумской вобл. (Украіна).

Емельяновіч Іван Савіч, н. у 1924, радавы, кулямётчык 2 асоб. лыжн. б-на, загінуў 5.05.1945, пахаваны ў в. Гашкалтавіца (Германія).

Емельяновіч Іван Сямёнавіч, н. у 1909, радавы, стралок 320 сп 11 сд, загінуў 15.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Емельяновіч Іван Фёдаравіч, н. у 1902, радавы, стралок, памёр ад ран 1.05.1945, пахаваны ў н. п. Рэйнікедорф Вест р-н г. Берлін (Германія).

Емельяновіч Мікалай Міхайлавіч, н. у 1921, радавы, стралок, загінуў 5.03.1945, пахаваны ў н. п. Клесін (Германія).

Емельяновіч Міхаіл Фёдаравіч, н. у 1920, радавы, стралок, загінуў 4.02.1945, пахаваны ў м. Вільда р-н г. Познань (Полынча).

Емельяновіч Павел Рыгоравіч, н. у 1914, радавы, стралок 101 сп 55 сд, загінуў 6.03.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Емельяновіч Пётр Якаўлевіч, н. у 1921, радавы, кулямётчык 220 сп 4 сд, загінуў 10.02.1945, пахаваны ў г. Слубіцэ (Польшча).

Емельяновіч Раман Еўдакімавіч, н. у 1919, радавы, стралок 920 сп 247 сд, загінуў 14.03.1945., пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Емельяновіч Якаў Аляксеевіч, н. у 1921, радавы, стралок, прапаў без вестак у студзені 1945.

Ермаковіч Андрэй Паўлавіч, н. у 1911, радавы, кулямётчык 39 сп 4 сд, загінуў 25.04.1945, пахаваны ў м. Брызенлух каля аўтастрады Франкфурт-Берлін (Германія).

Ермаковіч Канстанцін Нічыпаравіч, н. у 1908, радавы, кулямётчык 284 сп 86 сд, загінуў 4.02.1945, пахаваны ў г. Эльбінг (Германія).

Ермаковіч Сцяпан Нічыпаравіч, н. у 1910, радавы, стралок, прапаў без вестак у сакавіку 1945.

Калянковіч Адам Іванавіч, н. у 1910, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Калянковіч Фёдар Апанасавіч, н. у 1904, радавы, стралок 1065 сп 272 сд, загінуў 3.04.1945. пахаваны ў г. Гдыня (Полыпча).

Канановіч Сцяпан Кузьміч, н. у 1906, радавы, стралок, загінуў 6.02.1945, пахаваны ў г. Драмбург (Германія).

Канапацкі Кузьма ІІятровіч, н. у 1913, радавы, стралок 220 сп 4 сд, загінуў 8.02.1945, пахаваны ў в. Кінесдорф р-н г. Франкфурт акругі Брандэнбург (Германія).

Канапацкі Міхаіл Пятровіч, н. у 1920, радавы, стралок 920 сп 247 сд, загінуў 14.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Кнырэвіч Міхаіл Рыгоравіч, н. у 1924, гв. радавы, стралок 6 гв. паветрана-дэсант. п, загінуў 1.01.1945, пахаваны ў в. Сакал (Венгрыя).

Нагорны Васіль Андрэевіч, н. у 1904, радавы, стралок 55 запас. сп, памёр 26.01.1945, пахаваны ў г. Казельск Калужскай вобл. (Расія).

Нагорны Сямён Усцінавіч, н. у 1914, радавы, стралок, загінуў 27.01.1945, пахаваны на ст. Познань Стараленска (Польшча).

Памановіч Пётр Іванавіч, н. у 1921, радавы, стралок, памёр 25.06.1945, пахаваны ў г. Берлін (Германія).

Трухановіч Павел Емяльянавіч, н. у 1924, гв. радавы, стралок 241 гв. сп 75 гв. сд, загінуў 11.10.1944, пахаваны ў в. Саласпілс г. Рыга (Латвія).

Тупека Канстанцін Андрэевіч, н. у 1912, радавы, стралок 469 сп 150 сд, загінуў 15.02.1945, пахаваны ў в. Раданец, р-н г. Ястраў (Германія).

Шарко Іван Парфіравіч, радавы, стралок 245 сп 123 сд, загінуў 17.03.1945, пахаваны ў г. Ніліцядт (Польшча).

Чэрняковіч Васіль Рыгоравіч, н. у 1920, радавы, стралок 101 сп 4 сд, загінуў 4.03.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Чэрняковіч Іосіф Сямёнавіч, н. у 1923, радавы, стралок, загінуў 10.02.1945, пахаваны ў г. Лебус (Германія).

Юрцэвіч Адам Кірылавіч, н. у 1910, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Юрцэвіч Васіль Якаўлевіч, н. у 1924, радавы, стралок 1370 сп 385 сд, загінуў 25.03.1945, пахаваны ў в. Шафірай Оліўскага павета (Польшча).

Юрцэвіч Іван Уладзіміравіч, н. у 1919, у Чырвонай Арміі з 1940, лёс невядомы.

Юрцэвіч Ілья Ануфрыевіч, н. у 1925, радавы, падносчык снарадаў 781 сп 124 сд, загінуў 3.04.1945, пахаваны ў в. Чэрапанава Тур'еўскага р-на Калінінградскай вобл. (Расія).

Юрцэвіч Максім Іванавіч, н. у 1904, радавы, стралок, памёр ад ран у красавіку 1945.

Юрцэвіч Міхаіл Васільевіч, н. у 1924, радавы, стралок 101 сп 4 сд, загінуў 14.03.1945, пахаваны ў в. Клесін акругі Брандэнбург (Германія).

Юрцэвіч Міхаіл Пракопавіч, н. у 1921, радавы, стралок 920 сп 247 сд, загінуў 6.05.1945, пахаваны ў м. Шторцдорф акругі Брандэнбург (Германія).

Юрцэвіч Павел Васільевіч, н. у 1917, у Чырвонай Арміі з 1940, радавы 59 ап 30 сд 69 арміі, прапаў без вестак у верасні 1944.

Юрцэвіч Пётр Васільевіч, н. у 1907, радавы, стралок, прапаў без вестак у красавіку 1945.

Юрцэвіч Пётр Кірылавіч, н. у 1921, радавы, стралок 920 сп 247 сд, загінуў 21.10.1944, пахаваны ў м. Калты Шчэкаркаўскай гміны Люблінскага в-ва (Польшча).

Юрцэвіч Рыгор Цімафеевіч, н. у 1913, радавы, стралок, загінуў 12.03.1945, пахаваны ў м. Голіц, р-н г. Франкфурт (Германія).

Юрцэвіч Сямён Паўлавіч, н. у 1913, радавы, стралок, памёр ад ран 15.08.1941, пахаваны ў г. Белаполле Сумской вобл. (Украіна).

Юрцэвіч Сцяпан Савіч, н. у 1904, радавы, стралок 597 сп 207 сд, загінуў 10.03.1945, пахаваны ў в. Пустаг г. Карніц (Германія).

Юрцэвіч Якаў Іванавіч, н. у 1919, у Чырвонай Арміі з 1940, гв. радавы, стралок, памёр ад ран 1.02.1942.

Юрцэвіч Якаў Рыгоравіч, н. у 1924, радавы, стралок 1270 сп 385 сд, загінуў 25.03.1945, пахаваны ў в. Фідэрай (Польшча).

Якубовіч Лука Антонавіч, н. у 1909, радавы, стралок, прапаў без вестак у снежні 1944.

(Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Лунінецкага раёна)

раскрыть » / « свернуть

Вёска Любачын

Грышкевіч Самуіл Фёдаравіч, н. у 1887.

Гусаім Іван Іванавіч, н. у 1907.

Дэйлід Ганна Ігнатаўна, н. у 1900, расстраляна ў 1942 на Баханова у г. Лунінец.

Успамінае дачка загінуўшай Пелагея Канстанцінаўна Крэмянеўская (Дэйлід), жыхарка г. Лунінец:

— Наша сям'я лічылася неблаганадзейнай у акупантаў. Сястра Марыя была выбрана дэпутатам Любачынскага сельсавета ў 1939-ым. Сусед-паліцай усё чакаў выпадку, каб ёй адпомсціць, таму з першым наборам адправіў у Германію. Нягледзячы ні на што, мы падтрымлівалі сувязь з партызанамі. У канцы жніўня 1942-га старэйшыя браты Лявонцій і Андрэй канчаткова пайшлі ў лес, сталі байцамі атрада. Бацькі разумелі, што бясследна для сям'і гэта не абыдзецца, адусюль чакалі небяспекі.

Аднойчы маці ўбачыла, што да хаты пад'язджаюць паліцаі на веласіпедах. Яна крыкнула бацьку. "Уцякай!", а сама выйшла насустрач нязваным гасцям. Бацька скочыў праз акно і пабег да лесу. Па ім стралялі, але ён здолеў збегчы.

Усё зло паліцаяў вылілася на маці. Яны пачалі біць яе, а потым, працягваючы паласаваць маці нагайкамі, пагналі яе перад сабою. Маці дапытвалі ў Лахве, потым у турме ў Лунінцы, але не дачакаўшыся ні слова, расстралялі на Баханова.

Між тым я з братам Дзям'янам рушыла ўслед за бацькам.

Потым і малодшых дзяцей удалося пераправіць у атрад. Іх доўга не хацелі прымаць, але потым пакінулі ў сямейным лагеры разам з бацькам. Бацька вырабляў шкуры, займаўся шавецтвам, дзеці яму дапамагалі.

На гэтым ахвяры нашай сям'і не закончыліся. Брат Лявонцій пасля партызанкі працягваў ваяваць на фронце, дзе і загінуў. А яшчэ адзін брацік, малодшы, памёр, калі ўжо з лесу прыйшлі.

Кавалевіч Іван Паўлавіч, н. у 1923.

Макаед Ульяна Міхайлаўна, н. у 1901.

Мацкевіч Рыгор Данілавіч, н. у 1928.

Мікалаевічы, Майсей Іванавіч, н. у 1898, яго чацвёра дзяцей: Раіна, н. у 1928, Яўген, н. у 1934, Міхаіл, н. у 1936, Марыя, н. у 1940.

Некрашэвіч Аляксандр Антонавіч, н. у 1926.

Содзька Іван Навумавіч, н. у 1895.

Содзькі, Сава Васільевіч, н. у 1895, яго жонка Пелагея, н. у 1895, іх трое дзяцей: Марыя, н. у 1929, Фёдар, н. у 1939, Мікалай, н. у 1941.

Сыцэвіч Кірэй Майсеевіч, н. у 1895.

Сыцэвічы, Іван Уладзіміравіч, н. у 1914, яго жонка Праскоўя Іванаўна, н. у 1914, іх два сыны: Васіль, н. у 1939, Фёдар, н. у 1941.

Сыцэвічы, Уладзімір Іванавіч, н. у 1875, яго жонка Арына Андрэеўна, н. у 1875.

Татарыновіч Васіль, н. у 1914.

Чэркасы (Фёдаравічы): Міхаіл, н. у 1926, пасля пытак у лунінецкай турме расстраляны ў в. Любачын, Надзея, н. у 1930, і Кацярына, н. у 1939, расстраляны у в. Лахва.

У 1942 былі вывезены на прымусовыя работы ў Германію, адкуль не вярнуліся:

Дубініч Павел Пятровіч, н. у 1925.

Калянковіч Сцяпан Фёдаравіч, н. у 1921.

Макаед Мікалай Герасімавіч, н. у 1921.

Вёска Азярніца

Блых Емяльян Піліпавіч, н. у 1902, яго сын Пётр, н. у 1933.

Бярозка Васіль Мікалаевіч, н. у 1895.

Бярозка Пётр Іванавіч, н. у 1904, рамантаваў зброю для партызан, закатаваны ў в. Лахва.

Грудзько Вольга Апанасаўна, н. у 1926.

Грудзько Мікалай Іванавіч, н. у 1906.

Грычык Таццяна Карпаўна, н. у 1905.

Грышкевічы, Якаў Іванавіч, н. у 1904, яго сын Сцяпан, н. у 1926.

Евіч Пракоп Іванавіч, н. у 1907.

Емельяновіч Адам Дзмітрыевіч, н. у 1913, дэпутат Любачынскага с/с.

Емельяновіч Пётр Сямёнавіч, н. у 1918, закатаваны ў в. Лахва.

Емельяновіч Сцяпан Якаўлевіч, н. у 1909.

Емельяновіч Харытон Маркавіч, н. у 1884.

Ермаковіч Марыя Пятроўна, н. у 1874

Лукашэвіч Іван Дзмітрыевіч, н. у 1914.

Нагорны Піліп Рыгоравіч, н. у 1884.

Сыцэвіч Даніла Дзмітрыевіч, н. у 1912, дэпутат Любачынскага с./с.

Сыцэвічы, Марыя, н. у 1906, яе сын Яўген Емяльянавіч, н. у 1934, жыхары х. Ляскі.

Трухановіч Аляксей Сцяпанавіч, н. у 1898.

Чумак Міхаіл Канстанцінавіч, н. у 1913.

Юрцэвіч Міхаіл Лукіч, н. у 1914.

Юрцэвіч Пётр Сямёнавіч, н. у 1914

Юрцэвічы, Васіль Пятровіч, н. у 1909, яго сястра Лукер'я Пятроўна, н. у 1900.

1 сакавіка 1943 хутары вакол вёскі Азярніца былі спалены гітлераўскімі карнікамі, а жыхары, якіх падазравалі ў садзейнічанні партызанскаму руху, забіты.

Грычыкі, Іван Цімафеевіч, н. у 1905, яго жонка Агаф'я Данілаўна, н. у 1905, сям'я адных з першых калгаснікаў створанага ў 1940 калгаса "Зара", іх двое малалетніх дзяцей: Марыя, н. у 1936, Мікалай, н. у 1941.

Емельяновічы, Барыс Піліпавіч, н. у 1916, яго жонка Марыя Лукашаўна, н. у 1912.

Емельяновічы, Емяльян Гаўрылавіч, н. у 1904, яго жонка Ганна Савічна, н. у 1904, іх трое дзяцей: Пётр, н. у 1921, член ВЛКСМ, Марыя, н. у 1937, Сцяпан, н. у 1940.

Успамінае брат Ганны Савічны Емельяновіч Рыгор Савіч Юрцэвіч, жыхар г. Лунінец:

— Мужа маёй старэйшай сястры і іх старэйшага сына арыштавалі і закатавалі ў Лахве. Чацвёра дзяцей яна паспела адправіць з хаты, а сама з самымі маленькімі затрымалася. Карнікі падпалілі хату, а потым упіхнулі ў полымя жанчыну з двума дзецьмі.

Емельяновічы, Яфімія Якаўлеўна, н. у 1908, яе дачка Ульяна Аляксандраўна, н. у 1937.

Нагорныя, Марыя Рыгораўна, н. у 1894, яе двое дзяцей: Дзям'ян Іванавіч, н. у 1930, Марыя Савічна, н. у 1920, з дачкой Кацярынай, н. у 1938.

Пятніца Іван Васільевіч, н. у 1890, дэпутат Любачынскага с/с, яго жонка Настасся Цімафееўна, н. у 1900, іх трое дзяцей: Ганна, н. у 1925, Пракоп, н. у 1930, Алена, н. у 1934.

(Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Лунінецкага раёна)

раскрыть » / « свернуть

Вёска Любачын

Чэркас Фёдар Яфімавіч, н. у 1906, у перыяд вайны — солтыс у в. Любачын, партызанскі сувязны брыгады імя Кірава Пінскага злучэння, расстраляны вясной 1944, пахаваны ў в. Лахва.

З успамінаў Пелагеі Канстанцінаўны Крэмянеўскай (Дэйлід), жыхаркі г. Лунінец:

— Старэйшыя браты і я ўжо ваявалі ў партызанах, паспеў выратавацца і бацька. Маці схапілі немцы і расстралялі. Хату нашу спалілі. Чацвярых малодшых дзяцей (у сям'і нас было дзевяць) не даў кінуць у агонь Фёдар Чэркас. Ён забраў іх да сябе, дзе яны спакойна перазімавалі. Але вясной паліцаі пачалі абурацца:

— Партызанскіх дзяцей хаваеш!
Выратавальніка расстралялі.

Вёска Азярніца

Бярозка Максім Міхайлавіч, н. у 1922, партызан атрада імя Сталіна брыгады імя Кірава, загінуў у лістападзе 1943, пахаваны ў в. Азярніца.

Канановіч Васіль Сцяпанавіч, н. у 1926, з кастрычніка 1943 — партызан атрада імя Калініна брыгады імя Кірава, загінуў 8.07.1944, пахаваны ля в. Белае Возера.

(Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Лунінецкага раёна)

раскрыть » / « свернуть

СПЕЦПРОЕКТ ИЗДАТЕЛЬСКОГО ДОМА "БЕЛАРУСЬ СЕГОДНЯ", ПОСВЯЩЕННЫЙ 75-ЛЕТИЮ ВЕЛИКОЙ ПОБЕДЫ И РЕСПУБЛИКАНСКОЙ АКЦИИ "БЕЛАРУСЬ ПОМНИТ" здесь

раскрыть » / « свернуть